Eén van de uitgangspunten van het Gordon® Communicatiemodel is het besef dat ieder persoon haar eigen acceptatiegrens heeft. Veel gedragingen van anderen zijn voor mij oké, ik vind ze acceptabel.

Sommige gedragingen van de ander vind ik niet oké. Ik voel walging, teleurstelling, verdriet, licht ongemak of irritatie bij mezelf als ik een bepaald gedrag waarneem.

Waar die acceptatiegrens precies ligt is dus persoonlijk. En hoe je reageert op voor jou onacceptabel gedrag is ook een persoonlijke keuze.

Collega’s zitten met elkaar in een overleg. Sam pelt een banaan en hapt erin. Mischa zegt: “Hé, dat je een banaan eet kan ik wel hebben. Maar als je me daarbij zo zwoel aankijkt dan raak ik mijn focus volledig kwijt.” Sam kijkt Mischa met een bozige gezichtsuitdrukking aan en zegt luid en duidelijk: “Onacceptabel!”

Voor Sam is deze opmerking van Mischa duidelijk grensoverschrijdend. Hij voelt het, merkt het op bij zichzelf en gaat meteen over tot een assertieve reactie.

Mischa weet waar hij aan toe is. En waar Sam aan toe is.

Stel nu dat Sam en Mischa eerder al een beetje hebben zitten flirten met elkaar. Wellicht dat dezelfde opmerking van Mischa dan wel oké was geweest voor Sam. Niks grensoverschrijdend gedrag.

Stel nu dat Sam en Mischa eerder al een beetje hebben zitten flirten met elkaar. Tijdens een vrijmibo, niet heel openlijk, maar toch. Het zou goed kunnen dat Sam de opmerking van Mischa tijdens een zakelijke  meeting dan ook onacceptabel had gevonden. Maar met zijn tweeën in de lift was het misschien weer wel oké. Ga er maar aanstaan, de acceptatiegrens ontdekken bij jezelf en bij de ander is niet eenvoudig.

En dan de reactie van Sam: Sam kan glimlachen en zeggen dat hij dit wel een beetje over de grens vindt gaan. Of hij zou kunnen ontwijken, net doen of hij het niet gehoord heeft.

Vanuit het Gordon® model bezien:

  • Voel, ervaar en constateer bij jezelf: is dit gedrag, deze opmerking, voor mij acceptabel of onacceptabel? Gaat deze opmerking over mijn grens? Of niet? Je hoeft niet te oordelen over jouw gedachte over die opmerking. Het gaat erom dat jij ervaart en erkent of deze opmerking wel of niet over je grens gaat. Dat voel jij zelf.
  • Als je voor jezelf duidelijk hebt of de opmerking boven of onder je acceptatiegrens ligt, kun je kiezen hoe je erop reageert. Je zou (in Gordon® termen) een Confronterende ik-boodschap kunnen geven: “Mischa, ik hoor wat je zegt, ik walg hiervan.“

Of je legt je oprechte gevoel in je stem en in je blik. Je maakt oogcontact met Mischa. Je spreek uit, duidelijk en krachtig, je maakt je gevoel niet groter en niet kleiner: “Onacceptabel Mischa!”

Helder en constructief voor een gezonde relatie tussen die twee.

Marianne Burggraaff, http://www.mbtraining.nl/